|
ทัดดาว บุษยา
เรื่องย่อ
คุณเด่น บุษยา เศรษฐีใหญ่เมืองนนท์แต่งงานอยู่กินกับ จิตรี อดีตนางงามผู้รักสวยรักงามและรักความสะดวกสบายจนกลายติดเป็นนิสัย ทำให้ขาดคุณสมบัติของภรรยาและสะใภ้ที่ดีที่ควรปรนนิบัติต่อสามีและ คุณหญิงบุษย์ แม่สามี คุณหญิงบุษย์เกลียดชังจิตรีมาก จึงได้วางแผนกำจัดจิตรีและหาภรรยาใหม่ให้คุณเด่นคือคุณเดือน เมื่อเลือกนักก็มักได้แร่เป็นธรรมดา คุณหญิงต้องโดนคุณเดือนหลอกว่าลูกติดท้องของเธอกับ นายเฉิด สามีเก่าเป็นลูกของเธอกับคุณเด่น คุณหญิงเชื่อและประกาศว่าลูกในท้องคุณเดือนคือทายาทแท้ๆที่มีสิทธิ์ในพินัยกรรม เมื่อมัดใจแม่สามีได้แล้ว...คุณเดือนก็รีบกำจัดนายเฉิดเสี้ยนหนามใหญ่ที่อาจลุกขึ้นมาทำลายอนาคตของเธอกับลูกได้ เธอยอมเสียเงินก้อนโตฟาดหัวปิดปากนายเฉิดไม่ให้เข้ามายุ่งเกี่ยววุ่นวายกับเธอและลูกอีก
ตลอดเวลาที่อยู่กินกันมาคุณเด่นไม่มีใจรักคุณเดือนเลยแม้แต่น้อย เพราะเขายังมีใจรักและซื่อสัตย์ต่อจิตรีอยู่ แต่จิตรีกลับคิดน้อยใจและเข้าใจผิดคิดว่าคุณเด่นมีใจรักคุณเดือนมากกว่าตัวเอง จึงตัดสินใจตัดขาดจากบ้านบุษยาและหนีไปไม่บอกให้ใครรู้แม้แต่คุณเด่นว่าเธอกำลังตั้งท้อง จิตรีหนีมาอยู่เชียงใหม่และคลอดลูกสาวชื่อว่า ทัดดาว เธอเลี้ยงดูพร่ำสอนทัดดาวให้เกลียดพ่อและทุกคนในบ้านบุษยา โดยหารู้ไม่ว่าคุณเด่นได้สืบรู้ที่อยู่และแอบไปมาหาสู่ทัดดาวอยู่บ่อยๆ จนทัดดาวรักและผูกพันกับคุณเด่นมากกว่าจิตรี จิตรีจับได้สั่งห้ามไม่ให้พ่อลูกได้พบกันอีก
เที่ยง แม่นมของทัดดาวสงสาร แอบพาทัดดาวลักลอบหนีจิตรีมาพบคุณเด่น ครั้งล่าสุดที่คุณเด่นกับ ตาพ่วง มาหาทัดดาว คุณเด่นบอกทัดดาวให้ตั้งใจเรียนและดูแลจิตรีแทนเขาด้วย และยังบอกอีกว่าได้ทำพินัยกรรมยกมรดกทั้งหมดรวมทั้งบ้านบุษยาให้กับทัดดาวแต่เพียงผู้เดียว ทัดดาวไม่ได้เอะใจเลยว่าครั้งนี้จะเป็นการสั่งลาและเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นหน้าพ่อ หลังจากวันนั้นคุณเด่นก็ไม่เคยมาหาทัดดาวอีกเลย ทัดดาวได้แต่รอและภาวนาขอให้มีโอกาสได้เจอหน้าพ่ออีกซักครั้ง
เพราะจมไม่ลง..อีกทั้งยังต้องใช้เงินอย่างกระเบียดกระเสียรอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้จิตรีต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบทุกอย่าง สุดท้ายดิ้นไม่รอดจึงหันไปเล่นการพนันหวังรวยทางลัดแต่แล้วก็ต้องหมดเนื้อหมดตัวไม่เหลืออะไร จึงตัดสินใจส่งทัดดาวเข้าประกวดนางสาวเชียงใหม่เพราะอยากได้เงินรางวัลมาต่อทุนเล่นการพนันอีก
เจ้ายอดขวัญ บุตรชายคนเดียวของเจ้าพัฒนาจบการศึกษาด้านเกษตรจากอเมริกากลับมาพอดี เจ้าแสงคำ คนรักของเขาจึงชวนเขามางานประกวดด้วย ในที่สุดทัดดาวก็ชนะประกวดและได้เงินรางวัลมาอย่างสมใจจิตรี ซ้ำยังเป็นที่หมายตาต้องใจของ เจ้าพัฒนา อีกด้วย
ทัดดาวชกต่อยพวกอันธพาลที่มาแซว เจ้ายอดขวัญผ่านมาเห็นคิดว่าทัดดาวถูกรุมรังแกจึงเข้าไปช่วย ทำให้โดนลูกหลงถูกหมัดทัดดาวอัดหน้าจนมึน จิตรีดวงตกเสียเงินเล่นพนันจนหนี้สินท่วมตัว เมื่อเจ้าหนี้เร่งทวงมากๆไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร จึงบากหน้ามาขอความช่วยเหลือจากเจ้าพัฒนาเพราะรู้ว่าท่านชื่นชมเอ็นดูทัดดาวอยู่ เจ้าพัฒนายินดีช่วยเหลือ แต่มีข้อแม้ว่าต้องยกทัดดาวให้มาแต่งงานกับท่าน เหตุการณ์บีบบังคับทำให้จิตรีดิ้นไม่รอดเพราะเจ้าหนี้ขู่เอาชีวิต จึงตัดใจยอมยกลูกสาวให้ไปแต่งงานกับเจ้าพัฒนา
เจ้าพัฒนา...ประกาศแต่งงานกับทัดดาวโดยไม่ฟังคำทัดทานของเจ้ายอดขวัญเลย เจ้ายอดขวัญเสียใจที่เจ้าพัฒนาตัดสินใจแต่งงานกับเด็กรุ่นราวคราวหลาน เขาผูกใจเจ็บเกลียดแค้นทัดดาวมาก ด่าว่าทัดดาวต่อหน้าว่าเป็นผู้หญิงชั้นต่ำ พอหมดหนทางทำมาหากินแล้วก็มาหลอกลวงเจ้าพัฒนาเพื่อหวังสมบัติ เรื่องของทัดดาวทำให้เจ้ายอดขวัญต้องมีปากเสียงกับเจ้าพัฒนาอย่างรุนแรง ขนาดยังไม่แต่งงานเจ้าพัฒนาก็เข้าข้างและหลงทัดดาวหัวปรักหัวปรำแล้ว อีกหน่อยพอแต่งงานอยู่กินกันไปเจ้าพัฒนาก็คงไม่เห็นหัวเขาเลย เจ้ายอดขวัญทนรับสภาพที่ต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับแม่เลี้ยงซึ่งมีอายุน้อยกว่าตัวเองไม่ได้ จึงตัดสินใจหนีออกจากคุ้มพัฒนาไปกับ บาง คนรับใช้กึ่งคนสนิทของเขา ส่วนทัดดาวก็ตัดพ้อต่อว่าจิตรีที่ทำให้เธอต้องโดนเจ้ายอดขวัญประณามหยามเหยียด เธอจึงเกลียดเจ้ายอดขวัญไม่น้อยไปกว่าที่เขาเกลียดเธอเลยเหมือนกัน จิตรีเองก็เสียใจ...แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วที่จะแก้ปัญหาเรื่องหนี้สิน อีกอย่างที่ต้องทำแบบนี้ไปก็เพราะรักเป็นห่วงทัดดาว ไม่อยากให้ทัดดาวต้องมาลำบากเหมือนเธอ ตอนนี้คุณเด่นก็เสียชีวิตลาโลกไปแล้ว สมบัติทั้งหมดรวมทั้งบ้านบุษยาก็ถูกคุณเดือนครอบครองไปหมด
ทัดดาวแทบช็อคเมื่อรู้ข่าวการตายของคุณเด่น เธอจึงตัดสินใจหนีการแต่งงานไปบ้านบุษยาเพื่อสืบเรื่องพินัยกรรมและทวงสิทธิ์อันชอบธรรมของตัวเองคืน เที่ยงช่วยทัดดาววางแผนหนีและขอติดตามไปด้วย เธอให้ทัดดาวตัดผมปลอมตัวเป็นผู้ชายเพราะกลัวคนจำได้ จากชื่อทัดดาวก็เปลี่ยนมาใช้ชื่อใหม่ว่า...สุทัศน์ บางมาลาเที่ยง เที่ยงสบโอกาสขอบางอาศัยร่วมเดินทางไปด้วย บางดีใจรีบมาขอเจ้ายอดขวัญให้พาเที่ยงกับสุทัศน์ไปด้วย เจ้ายอดขวัญไม่ปฎิเสธเพราะรู้ว่าบางกับเที่ยงชอบพอกันมานานแล้ว
ก่อนไป....เจ้ายอดขวัญแวะไปร่ำลาคนรักของเขา เจ้าแสงคำทัดทานไม่อยากให้เขาหนีปัญหา เพราะถึงอย่างไรเขากับเจ้าพัฒนาก็เป็นพ่อลูกกัน ทำไมต้องตัดพ่อตัดลูกกันแค่เรื่องผู้หญิงคนเดียว เธออยากให้เขาอยู่เผชิญหน้ากับความจริงและยอมรับมันให้ได้ เพราะเธอกลัวว่าคนที่ต้องเจ็บปวดเสียใจในวันข้างหน้าอาจเป็นเขาเอง แม้เธอจะทัดทานเพียงใด...แต่เขาก็ไม่ยอมลดฐิติที่มีต่อเจ้าพัฒนาและทัดดาวได้ เขาให้คำมั่นสัญญากับเธอว่า....ถ้าสร้างเนื้อสร้างตัวได้แล้วเขาจะกลับมาขอเธอแต่งงาน เจ้าแสงคำยากที่จะเหนี่ยวรั้งเขาเอาไว้ได้ เธอจึงอวยพรขอให้เขาโชคดี ไม่ว่าจะนานแค่ไหน...เธอก็จะรอเขาคนเดียว ในที่สุด...ต่างคนต่างเกลียดกันก็ต้องมาพบและเจอกันจนได้ เจ้ายอดขวัญจำไม่ได้และไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มหน้าหวานรูปร่างอ้อนแอ้นชื่อสุทัศน์ที่เที่ยงโกหกว่าเป็นหลานชายแท้ๆจะเป็นทัดดาว ส่วนทัดดาวก็คิดไม่ถึงว่าจะต้องมาร่วมเดินทางไปกับคนที่เธอเกลียดมาก เที่ยงขอร้องให้ทัดดาวหยุดนึกถึงความเกลียดเอาไว้ก่อนเพราะสิ่งที่ต้องนึกถึงตอนนี้คือหนีการแต่งงานและหาทางเข้าบ้านบุษยาให้ได้ ถึงแม้จะต้องฝืนใจทำตามที่เที่ยงขอร้อง แต่ทัดดาวก็ไม่มีวันลืมว่าเคยถูกเขาตราหน้าและเหยียบย้ำศักดิ์ศรีไว้
เจ้าน้อยได้เจอหน้าเด็กหนุ่มสุทัศน์ครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตาและเอ็นดูในทันที เช่นเดียวกับสุทัศน์ก็ต้องเสแสร้งทำเป็นรู้สึกว่าถูกชะตากับเขาในทันทีเหมือนกัน เที่ยงทุกข์ใจไม่กล้าปริปากบอกความจริงกับบางเรื่องทัดดาว ส่วนบางก็ต้องขอร้องเที่ยงไม่ให้เปิดเผยฐานะที่แท้จริงของเจ้ายอดขวัญกับสุทัศน์และกับคนอื่นในระหว่างเดินทาง เพราะกลัวว่าเจ้าพัฒนาจะตามหาตัวเจ้ายอดขวัญเจอ ทั้งสุทัศน์และเที่ยงจึงต้องเรียกเจ้ายอดขวัญว่าเจ้าน้อยตามที่บางขอร้อง
เจ้าพัฒนาเตรียมงานแต่งไว้อย่างใหญ่โต แต่แล้วก็ต้องโมโหเมื่อรู้ว่าทัดดาวหนีการแต่งงาน จิตรีแทบคลั่งคิดไม่ถึงว่าจะโดนลูกสาวหักหลัง เจ้าพัฒนาจึงต้องบังคับจิตรีให้มาแต่งงานแทนเพื่อไม่ให้อับอายขายหน้าคนอื่น จิตรียากที่จะปฎิเสธแต่ก็ต้องจำใจยอมแต่งเพื่อลบล้างหนี้สินและให้ทุกอย่างจบ หลังจากแต่งงานอยู่กินกันมา จิตรีก็ปรับปรุงตัวเองใหม่เพื่อให้สมกับเป็นภรรยาที่ดีของเจ้าพัฒนา เลิกเล่นการพนันและหันมาดูแลเจ้าพัฒนาอย่างดีให้สมกับที่ท่านให้ความรักความเมตตา ส่วนเจ้าพัฒนานับวันก็ยิ่งหลงยิ่งรักจิตรีจริงๆมากขึ้นไปด้วย เจ้าน้อยเริ่มสนิทสนมกับเด็กหนุ่มสุทัศน์มากขึ้น ในขณะที่ทัดดาวเองก็คลายความเกลียดชังในตัวของเขาลงไปบ้าง เพราะความดีมีน้ำใจและเมตตาที่เขาให้มันมากยิ่งกว่าสิ่งที่เธอจะมานั่งฝังใจเกลียดเขาอีกต่อไป เที่ยงหนักใจเตือนทัดดาวให้ระวังตัวและอยู่ห่างๆเจ้าน้อยเพราะกลัวเขาจับได้ เจ้าน้อยถามสุทัศน์ว่าลงไปกรุงเทพฯทำไม สุทัศน์บอกลงไปทวงสิทธิ์ในบ้านบุษยา เจ้าน้อยสงสัยว่าสุทัศน์เกี่ยวดองอะไรกับบ้านบุษยา สุทัศน์ตั้งข้อแม้ว่าถ้าบอกความจริงแล้วเขาต้องช่วยพาเข้าบ้านบุษยา เพราะเขาเคยบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทกับ วิธูร และเคยเข้าไปพักที่นั่นบ่อยๆ เจ้าน้อยต้องการปราบผยศสุทัศน์ จึงตั้งข้อแม้บ้างว่าถ้ารับปากช่วยสุทัศน์แล้ว สุทัศน์ต้องเชื่อฟังอยู่ในโอวาทและยอมเขาทุกอย่าง สุทัศน์ต้องยอมรับปาก และยอมบอกความจริงว่าเป็นลูกคุณเด่น...แต่ไม่กล้าเปิดเผยว่าเป็นลูกจิตรีเพราะกลัวเขาจับได้ว่าคือทัดดาว พอสุทัศน์ย้อนถามเขาบ้าง เขาก็เล่าเรื่องแต่งงานของพ่อกับเด็กรุ่นราวคราวหลานและพูดดูถูกเหยียดหยามทัดดาวให้สุทัศน์ฟัง สุทัศน์ทนไม่ได้เถียงแทนทัดดาวจนเจ้าน้อยโมโหลงโทษให้ยืนตากฝนทั้งคืน เที่ยงสงสารจะพาสุทัศน์ซึ่งป่วยหนักไปหาหมอ เจ้าสั่งห้ามบอกสุทัศน์เป็นผู้ชายต้องรู้จักอดทนเข้มแข็ง
ทัดดาวต้องทนยอมให้เขาทารุณและยอมอยู่ในโอวาทของเขา เพราะมีความหวังให้เขาช่วยพาเข้าบ้านบุษยา เที่ยงทนเห็นทัดดาวถูกทารุณไม่ได้บอกทัดดาวให้เลิกล้มความตั้งใจแล้วกลับไปอยู่กับจิตรี ทัดดาวไม่ยอม...ยังไงเธอก็ยืนหยัดที่จะเข้าไปทวงสิทธิ์ของตัวเองในบ้านบุษยากลับคืนมา เจ้าน้อยเปลี่ยนแผน...ไม่พาสุทัศน์เข้าบ้านบุษยาตอนนี้กลัวเจ้าพัฒนาตามหาตัวเขาเจอ เพราะทุกครั้งที่เขากลับเมืองไทยและมากรุงเทพฯ เจ้าพัฒนาก็มักจะรู้เสมอว่าเขาต้องเข้าไปพักในบ้านบุษยากับวิธูร ดังนั้นเขาจึงพาทั้งหมดแวะมาอยู่ในไร่ที่ปากช่องก่อน เขาให้บางหาคนงานมาปรับผืนป่าให้เป็นผืนไร่ทำการเกษตรและเลี้ยงสัตว์ เมื่อมีโอกาสเหมาะเขาถึงจะพาสุทัศน์เข้าไปในบ้านบุษยาเอง เจ้าน้อยเอาแต่สนใจงานในไร่ จนทำให้ทัดดาวทนไม่ไหวตัดสินใจหนีไปกรุงเทพฯกับเที่ยง ระหว่างนั่งรถออกจากไร่ ทั้งสองก็โดนโจรปล้นเอาทุกสิ่งทุกอย่างไปจนหมดตัว จึงพากันกลับมารับจ้างเจ้าน้อยทำงานในไร่ตามเดิม เจ้าน้อยทารุณและใช้งานสุทัศน์อย่างหนักเพื่อเป็นการลงโทษ ถึงแม้งานที่ทำจะไม่สำเร็จและไม่เป็นที่พอใจเจ้าน้อยเลย แต่สุทัศน์ก็ตั้งใจทำเต็มกำลังความสามารถ ก้มหน้าก้มตาทำงานหามรุ่งหามค่ำจนคนงานในไร่ที่เป็นผู้ชายแท้ๆยอมแพ้ยกนิ้วให้
เมื่อเจ้าแสงคำมาหาเจ้าน้อยและพักที่ไร่ ทัดดาวกับเที่ยงกังวลกลัวว่าเจ้าแสงคำจะจำได้ เพราะเคยเจอและเคยพูดคุยกับเธอในงานประกวดนางสาวเชียงใหม่มาแล้ว เจ้าน้อยสั่งสุทัศน์ให้มาทำงานบ้านและคอยดูแลเจ้าแสงคำ แต่สุทัศน์หาข้ออ้างมาบ่ายเบี่ยงว่าตอนเช้าต้องไปดูแลงานในไร่แทนคนงานที่ลาหยุดเพราะลูกไม่สบาย บ่ายๆก็ต้องไปให้น้ำให้หญ้าอาบน้ำม้าและขัดคอกม้าคอกวัว ตอนเย็นก็ต้องไปช่วยเลี้ยงและช่วยสอนการบ้านให้ลูกคนงานที่ท้ายไร่ ส่วนกลางคืนก็ต้องไปนอนเฝ้าแม่วัวที่กำลังใกล้คลอดอีก งานมีให้ทำทั้งวันทั้งคืน...เนื้อตัวก็สกปรกมอมแมมเหม็นกลิ่นมูลสัตว์ คงไม่เหมาะเข้าไปดูแลเจ้าแสงคำคนรักของเจ้าได้ เจ้าน้อยโมโหแต่ก็ทำอะไรสุทัศน์ไม่ได้เพราะเจ้าแสงคำขอไว้ ตั้งแต่เจ้าแสงคำมาสุทัศน์กับเที่ยงก็เอาแต่หลบหน้าจนเจ้าน้อยกับบางเริ่มสงสัย เจ้าน้อยแกล้งให้บางไปหลอกว่าเจ้าแสงคำกลับแล้ว พอทั้งสองมารับเงินเดือนก็ต้องตกใจเมื่อได้เผชิญหน้ากับเจ้าแสงคำ โชคดีที่วิธูรกับเพื่อนๆมาถึงพอดี ทำให้ทั้งสองพากันหลบรอดออกมาได้ สุทัศน์บังเอิญได้ยินเจ้าน้อยกับเจ้าแสงคำคุยกันเรื่องไร่และร้านอาหารในฝัน เจ้าน้อยบอกจะเอาผลผลิตทั้งหมดในไร่ไปใช้กับร้านอาหาร สุทัศน์ถึงได้เข้าใจและรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าน้อยทุ่มเททำทั้งหมดนี้ก็เพื่อความฝันของเขากับเจ้าแสงคำ หลังจากเจ้าแสงคำกลับไป สุทัศน์ก็คอยเป็นกำลังใจทำให้เจ้าน้อยลุกขึ้นมาทำไร่ในฝันต่อ มิตรภาพและความผูกพันของทั้งสองเริ่มแน่นแฟ้นจนเจ้าน้อยไว้ใจยอมรับสุทัศน์เป็นน้องชาย
เที่ยงเริ่มเป็นห่วงหาทางทำให้ทั้งสองอยู่ห่างๆกันแต่ก็ทำไม่สำเร็จ จึงขอร้องให้บางเตือนเจ้าน้อยว่าสุทัศน์เป็นเด็กไม่ดีมีนิสัยเสียก้าวร้าว หลังจากนั้นเจ้าน้อยก็แอบสังเกตพฤติกรรมของสุทัศน์ นอกจากจะเป็นเด็กที่พูดจาตรงไปตรงมาและชอบต่อปากต่อคำแล้ว เขาก็ไม่เคยมองเห็นด้านไม่ดีของสุทัศน์ตามที่บางบอกเลย แต่กลับเห็นอีกมุมที่คิดไม่ถึงว่าเด็กผู้ชายตัวเล็กๆธรรมดาๆจะฉลาดและมีความคิด ซึ่งบางเรื่องเขาเองยังมีความคิดสู้สุทัศน์ไม่ได้เลย เช่นเรื่องทัดดาวในมุมที่สุทัศน์พูดถึง แม้ทุกครั้งเขาจะโกรธที่สุทัศน์เข้าข้างและพูดถึงทัดดาวในแง่ดี แต่สิ่งที่สุทัศน์พูดก็มีน้ำหนักและมีเหตุผล เขาต่างหากล่ะที่มีฐิติกับทัดดาวมากไปเอง บางเตือนสุทัศน์ให้รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว เพราะยังไงสุทัศน์กับเจ้าน้อยก็มีฐานะชนชั้นที่ต่างกัน การทำตัวสนิทและตีเสมอเจ้าน้อยจะทำให้คนอื่นมองเจ้าไม่ดี ส่วนเที่ยงก็เตือนทัดดาวให้รักนวลสงวนตัวเพราะเป็นผู้หญิง ถ้าเจ้าน้อยจับได้ก็ยิ่งจะโกรธจะเกลียดเข้าไปอีก แล้วความตั้งใจที่จะเข้าไปบ้านบุษยาก็ต้องพังพินาศตามไปด้วย
หลังจากนั้น...สุทัศน์ก็เจียมเนื้อเจียมตัวและตีตัวออกห่างจากเจ้าน้อย จากที่เคยเป็นเงาตามตัวเจ้าน้อยตอนนี้เขาก็ไม่มีสุทัศน์อยู่เคียงข้างเหมือนเมื่อก่อนแล้ว บรรยากาศในไร่เริ่มอึดอัดเพราะทั้งคู่ปั้นปึ่งไม่พูดไม่จากัน เที่ยงกับบางกลุ้มใจไม่คิดว่าสิ่งที่ทำลงไปมันจะกลายเป็นผลเสีย พอทั้งสองต่างคนต่างโทษกันเองก็กลายเป็นว่าปั้นปึ่งไม่พูดไม่จากันไปอีกคู่ เจ้าน้อยรู้ว่าสิ่งเดียวที่จะได้สุทัศน์คนเดิมกลับคืนมานั่นก็คือพาเข้าไปในบ้านบุษยาให้เร็วที่สุด สุทัศน์ตื่นเต้นดีใจเมื่อรู้ว่าเจ้าน้อยจะพาเข้าบ้านบุษยา ตรงข้ามกับเที่ยงที่ทุกข์ใจเพราะเจ้าน้อยจะไปกับสุทัศน์แค่สองคนปล่อยให้เธอกับบางอยู่ดูแลงานในไร่แทน
ในคืนก่อนไป...เจ้าน้อยให้สุทัศน์เข้ามาช่วยจัดกระเป๋า สุทัศน์เพลียจัดเผลอหลับอยู่ในห้องของเขา เที่ยงแทบคลั่งเมื่อรู้ว่าทัดดาวนอนอยู่ในห้องเจ้าน้อยทั้งคืน จึงกำชับทัดดาวไม่ให้นอนห้องเดียวกับเจ้าน้อยอีก และอย่าไปทำพิรุธให้ทุกคนในบ้านบุษยาจับได้ ทัดดาวบอกไม่ต้องห่วงเธอจะระวังตัวอย่างดีที่สุด รับรองไม่มีใครจับได้แน่นอน เจ้าน้อยพาสุทัศน์...เข้าบ้านบุษยาในฐานะคนรับใช้ส่วนตัว ดังนั้นสุทัศน์จึงต้องอยู่ใกล้ชิดเขาตลอดเวลาหมดโอกาสหลบหน้าเหมือนตอนที่อยู่ในไร่ได้อีกแล้ว คุณเดือนไม่รู้ว่าเจ้ายอดขวัญจะพาสุทัศน์มาด้วย จึงให้ ยายมา จัดห้องรับรองไว้แค่ห้องเดียว เจ้าน้อยให้สุทัศน์ขึ้นมานอนเตียงเดียวกับเขา สุทัศน์เลี่ยงว่าเป็นแค่ทาสรับใช้ไม่อาจตีเสมอขึ้นไปนอนเตียงเดียวกับเจ้านายได้ เจ้าน้อยสังเกตุเห็นมานานแล้วว่าสุทัศน์เป็นเด็กขี้อายมีนิสัยชอบเถียงชอบพูดจาประชดประชันเหมือนเด็กผู้หญิง และชอบแอบไปอาบน้ำคนเดียวตอนกลางคืนที่อยู่ในไร่ด้วย ซึ่งเขาจะแซวสุทัศน์เสมอว่าเป็นกระเทย สุทัศน์ก็ต้องหาทางแก้ตัวทุกครั้งว่าเป็นคนอาภัพมีรูปร่างหน้าตาเหมือนเด็กผู้หญิงตั้งแต่เล็กจนโตใครๆก็ชอบล้อว่าเป็นกระเทยเหมือนที่เขาว่า
คุณเดือนไม่ถูกชะตากับสุทัศน์เลยตั้งแรกเห็น เธอหวังให้ เต็มดวง น้องสาวของเธอจับเจ้ายอดขวัญ แต่เต็มดวงกลับเฉยชา เลยทำให้คุณเดือนเข้าใจผิดคิดว่าสุทัศน์เป็นตัวการทำให้เต็มดวงไม่มีโอกาสใกล้ชิดเจ้ายอดขวัญ คุณเดือนจึงให้ยายมาคอยดึงสุทัศน์ออกห่างและหาทางกลั่นแกล้งใช้งานสุทัศน์ ทั้งสองหารู้ไม่ว่างานทุกอย่างที่แกล้งให้สุทัศน์ทำนั้นจะมี อร (หลานสาวยายมา) คอยช่วยเหลือ ในบ้านบุษยานอกจากวิธูแล้วก็ยังมีเต็มดวงอีกคนที่ทัดดาวเคารพนับถือและมั่นใจว่าน่าจะเป็นมิตรกับเธอ หลังสิ้นคุณเด่นได้ไม่นาน...คุณหญิงก็เจ็บป่วยลงทันที มีเพียงเต็มดวงกับ แต้ม (ลูกชายของคุณเด่นกับคุณเดือน) เท่านั้นที่คอยมาดูแลเยี่ยวยา ส่วนคุณเดือนกับ ต้อม (ลูกสาวคุณเดือนกับนายเฉิด) ไม่เคยสนใจมาใยดีคุณหญิงเลย ทั้งสองคิดว่าคุณหญิงเป็นกาฝากไร้ประโยชน์ที่คุณเด่นทิ้งไว้ให้รกบ้านบุษยา ทัดดาวมีโอกาสแอบเข้ามาดูแลคุณหญิงบ่อยๆได้เพราะมีอรที่หลงรักเธออยู่ช่วยเหลือ ทุกครั้งที่ทัดดาวมาหาคุณหญิงจะมีความสุขและยิ้มได้เสมอ อาการป่วยก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนทุกคนแปลกใจ คุณเดือนให้ ตาเหมือน (สามียายมา)คอยสอดส่องดูว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมคุณหญิงถึงได้ลุกขึ้นมาเดินเหินได้อย่างมีความสุข
เมื่อเกิดปัญหาที่ไร่...เจ้ายอดขวัญต้องรีบกลับไปดู จึงฝากวิธูรให้ช่วยดูแลสุทัศน์แทนเขา เมื่อยุเต็มดวงให้จับเจ้ายอดขวัญไม่สำเร็จ คุณเดือนก็หันมาส่งเสริมให้ต้อมซึ่งแอบหลงรักเจ้ายอดขวัญอยู่แล้วลุกขึ้นมาจับเจ้ายอดขวัญต่อ เธอออกปากขอเจ้ายอดขวัญให้ต้อมนั่งรถไปไร่เป็นเพื่อน เจ้ายอดขวัญพยายามปฎิเสธโดยอ้างว่าที่ไร่ทุรกันดารและลำบากมาก แต่ต้อมไม่สน...เธอมั่นใจว่าถ้ามีเจ้ายอดขวัญอยู่เคียงข้าง ต่อให้ลำบากแค่ไหนเธอก็ทนได้ สุทัศน์มาส่งเจ้ายอดขวัญกับต้อมขึ้นรถ...พอรถเจ้ายอดขวัญแล่นออกไป รถคันหรูที่มีเจ้าพัฒนากับจิตรีนั่งมาก็แล่นเข้ามาจอด ทัดดาวตกใจหาทางหลบเกือบไม่ทัน จิตรีนั่งรออยู่ในรถเพราะไม่อยากเข้าไปเจอหน้าคุณเดือน ฝากเจ้าพัฒนาให้ช่วยสอดส่องดูว่าทัดดาวมาที่นี่หรือเปล่า เธอห้ามเจ้าพัฒนาไม่ให้ไปถามคุณเดือนตรงๆถึงเรื่องทัดดาว เพราะถ้าคุณเดือนรู้ว่าทัดดาวหนีเธอมา จะทำให้ทัดดาวเข้ามาในบ้านบุษยาลำบาก คุณเดือนต้อนรับขับสู้เจ้าพัฒนาอย่างดี เจ้าพัฒนาถามหาเจ้ายอดขวัญ คุณเดือนปิดปากเงียบ...เพราะเธอได้สัญญากับเจ้ายอดขวัญไว้แล้วว่าจะไม่บอกเจ้าพัฒนา เจ้าพัฒนากับจิตรีต้องพากันผิดหวังกลับไป ไม่พบทั้งลูกชายลูกสาวของตัวเองกันเลยซักคน
ผ่านไปหลายวัน...เจ้าน้อยก็ยังไม่กลับ ทำให้สุทัศน์ต้องบ่นคิดถึงเขาให้อรฟังเกือบทุกวัน อรสงสัยคิดว่าสุทัศน์เป็นเกย์ สุทัศน์ปฎิเสธเสียงแข็งและพยายามออดอ้อนเอาอกเอาใจอร เต็มดวงผ่านมาเห็นจึงเรียกสุทัศน์มาว่ากล่าวตักเตือน คุณเดือนกับยายมาหลอกสุทัศน์ให้ไปช่วยถือของที่ห้างสรรพสินค้า เมื่อมีโอกาสทั้งสองก็ทิ้งสุทัศน์ให้เดินหลงอยู่คนเดียวในห้าง สุทัศน์ไม่มีเงินติดตัวเลยซักบาทเดินร้องไห้หาทางกลับบ้านบุษยา โชคร้ายดันเดินมาเจอเจ้าพัฒนากับจิตรีกำลังเดินซื้อของอยู่ข้างทาง จิตรีเห็นและจำทัดดาวได้ตะโกนร้องเรียกและวิ่งตาม แต่ทัดดาวยังน้อยใจและยังไม่อยากเจอหน้าจิตรีตอนนี้ เธอจึงวิ่งร้องไห้หนีจิตรีไปอย่างเจ็บปวดจนเกือบจะโดนรถวิธูรชน ระหว่างทางที่วิธูรขับรถพาทัดดาวกลับบ้าน ทัดดาวระบายความในใจและหลุดเล่าเรื่องของเธอให้วิธูรฟัง เธอขอร้องวิธูรให้เก็บความลับที่เธอเป็นผู้หญิงไว้ วิธูรคิดไม่ถึงว่าเด็กผู้ชายที่เขาเคยกอดคอลูบหัวได้จะกลายเป็นเด็กผู้หญิงไปแล้ว เขาสงสารและเอ็นดูทัดดาวจึงรับปากและสัญญาว่าจะไม่บอกให้ใครรู้...แม้แต่เจ้ายอดขวัญ
ความน่ารักสดใสและรอยยิ้มของทัดดาว ทำให้วิธูรที่อมทุกข์ยิ้มยากกลับมายิ้ม และมีความสุขได้อีกเมื่อเจ้ายอดขวัญกลับมา เขาสงสัยว่าทำไมสุทัศน์กับวิธูรถึงได้สนิทแนบแน่นกันขนาดนี้ ยิ่งเวลาสุทัศน์ได้อยู่กับวิธูรก็ยิ่งดูมีความสุขมากกว่าเวลาที่อยู่กับเขา เจ้ายอดขวัญขัดหูขัดตาจึงเรียกสุทัศน์มาตักเตือนไม่ให้อยู่ใกล้วิธูร โดยอ้างว่ากลัวคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าวิธูรเป็นเกย์ สุทัศน์ย้อนเขาบ้าง...ตั้งแต่กลับมาจากไร่เขากับต้อมก็ดูสนิทแนบแน่นกันมาก ยิ่งเวลาที่เขาได้อยู่กับต้อมก็ดูเขามีความสุขมากกว่าที่อยู่กับตัวเองเสียอีก และที่ห้ามไม่ให้อยู่ใกล้วิธูรเพราะหึงหรือเปล่า ไม่กลัวคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นเกย์บ้างเหรอ หลังจากนั้นเจ้ายอดขวัญก็กลับมาคิดใคร่ครวญ และถามตัวเองว่ารู้สึกหึงจริงๆอย่างที่สุทัศน์ว่าประชดหรือเปล่า ไม่จริง!เขาไม่เคยคิดอย่างนั้นกับสุทัศน์เลย...เขาไม่ได้เป็นเกย์แน่นอน เมื่อเจ้าแสงคำมา...เจ้ายอดขวัญจึงพิสูจน์ให้สุทัศน์เห็นว่าเขายังเป็นผู้ชายแท้ๆ ตอนนี้กลับเป็นทัดดาวเองที่ต้องกลับมาคิดใคร่ครวญและถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจ เมื่อก่อนเธอยังสนับสนุนให้เจ้ายอดขวัญกับเจ้าแสงคำรักกันอยู่เลย เพราะทั้งสองดูเป็นคู่รักที่เหมาะสมกันมากที่สุด แต่ตอนนี้ทำไมเธอกลับรู้สึกแปลกๆและทนไม่ได้เมื่อเห็นทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกัน ไม่จริง!!...เธอไม่เคยรู้สึกและคิดอะไรกับเจ้ายอดขวัญอย่างนั้นเลย
ทัดดาวพยายามสลัดความสับสน...ที่มีอยู่ในใจทิ้ง หันมาสืบเรื่องพินัยกรรมจนพบเบาะแสบางอย่างโดยบังเอิญ เมื่อเธอแอบเข้ามาเยี่ยมคุณหญิงแล้วได้ยินเต็มดวงระบายความในใจ...และฝันร้ายที่เกาะกินใจตัวเองมาร่วม 5 ปีให้คุณหญิงฟัง เธอรู้สึกเสียใจและละอายใจมากที่ตัวเธอคุณเดือนและวิธูรต้องมาเสวยสุขบนความทุกข์ของเจ้าของมรดกตัวจริง คุณหญิงปลอบและบอกเต็มดวงว่าจะไม่สบายใจไปทำไม ในเมื่อทายาทตัวจริงที่เป็นเจ้าของมรดกก็คือต้อมกับแต้มหลานของเธอ ยังไม่ทันที่เต็มดวงจะได้บอกความจริงกับคุณหญิงว่าเจ้าของมรดกตัวจริงเป็นใคร คุณเดือนกับยายมาก็เข้ามาขัดจังหวะพอดี เลยทำให้เต็มดวงโดนคุณเดือนดุและขู่ฆ่าถ้าเอาความลับมาเปิดเผย ทัดดาวคิดไม่ถึงค่อยๆถอยหลังหลบออกมาจนเกือบจะโดนตาเหมือนจับได้ เธอวิ่งหนีตาเหมือนไปอย่างไม่คิดชีวิตเข้าไปหลบในบ้านร้างที่อยู่หลังบ้านบุษยา แล้วเธอก็ต้องตกใจ เมื่อพบร่างชายชราเจ้าของเสียงร้องโหยหวนที่เคยได้ยินเกือบทุกคืนถูกทรมานล่ามโซ่อยู่ที่นั่น ทัดดาวจะเข้าไปหาแต่ชายชราโผเข้าทำร้ายก่อน เธอตกใจคิดไม่ถึงว่าชายชราที่กำลังบีบคอเธออยู่จะเป็นตาพ่วง เธอบอกตาพ่วงว่าเป็นลูกสาวคุณเด่นชื่อทัดดาว พอตาพ่วงได้ยินชื่อคุณเด่นและชื่อทัดดาวก็ยอมปล่อยมือทรุดตัวลงร้องไห้คร่ำครวญขอโทษคุณเด่น ฉับพลันก็ลุกพรวดพราดขึ้นมาคลุ้มคลั่งและจะทำร้ายทัดดาวอีก
ทัดดาวกลัวรีบวิ่งหนีออกมาแล้วก็ต้องตกใจช็อค จนเป็นลมเมื่อเธอวิ่งมาชนร่างของใครคนหนึ่ง เมื่อฟื้นขึ้นมา...เธอก็พบว่าตัวเองอยู่ในชุดนอนผู้หญิงและนอนอยู่ในห้องเต็มดวง เธอถามเต็มดวงว่ามานอนอยู่ที่นี่ได้อย่างไร เต็มดวงบอกพอเธอเจอวิธูรแล้วเธอก็ช็อคจนเป็นลมล้มพับ วิธูรเลยต้องอุ้มเธอขึ้นมาส่งที่ห้อง ยังไม่ทันที่ทัดดาวจะได้ถามเรื่องที่ได้ยินเต็มดวงระบายความใจในกับคุณหญิง เต็มดวงก็สั่งให้ทัดดาวรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปจากห้อง ทัดดาวขอร้องเต็มดวงไม่ให้บอกใครว่าเธอเป็นผู้หญิง เต็มดวงย้อนถามว่าทำไม ทัดดาวกำลังจะตอบ พอดีต้อมเปิดประตูเข้ามาเห็นสุทัศน์กำลังใส่เสื้อผ้า ต้อมได้โอกาสใส่ความสุทัศน์ว่าลวนลามเต็มดวง คุณเดือนถามเต็มดวง...เต็มดวงยอมรับว่าเป็นเรื่องจริง อรอกหักผิดหวังคิดไม่ถึงว่าสุทัศน์จะไปชอบผู้หญิงทึนทึกอย่างเต็มดวงมากกว่าตัวเอง วิธูรไม่เข้าใจว่าทำไมเต็มดวงต้องยอมรับออกไปว่าเป็นเรื่องจริง ทั้งๆที่เขากับเธอก็รู้ความจริงอยู่แก่ใจว่าอะไรเป็นอะไร เต็มดวงบอกที่ต้องตอบแบบนั้นเพราะกลัวคุณเดือนจับได้ว่าสุทัศน์ไปรู้ความลับเรื่องตาพ่วง ดังนั้นเธอจึงอยากให้ทัดดาวออกไปจากที่นี่ก่อนๆที่ทัดดาวจะเดือดร้อ วิธูรงงถามเต็มดวงว่าใครคือทัดดาว เต็มดวงเล่าความจริงให้วิธูรฟังว่าสุทัศน์คือทัดดาวเจ้าของบ้านบุษยาตัวจริงและเป็นคนเดียวที่มีสิทธิ์ในพินัยกรรมทั้งหมดของคุณเด่น เต็มดวงจำทัดดาวได้ดีเพราะคุณเดือนเคยใช้ให้สะกดรอยตามคุณเด่นไปถึงเชียงใหม่ จนเธอได้เห็นทัดดาว ตอนนั้นเธอตั้งใจจะบอกความจริงกับคุณเดือนว่าคุณเด่นมีลูกกับจิตรี แต่เธอก็ทำไม่ลงเพราะสงสารทัดดาว เต็มดวงให้วิธูรไปช่วยพูดกับเจ้ายอดขวัญว่าสุทัศน์เข้ามาลวนลามเธอจริง วิธูรลำบากใจแต่ก็ต้องยอมโกหกเจ้ายอดขวัญไปตามที่เต็มดวงขอร้อง
เจ้ายอดขวัญจึงพาสุทัศน์มาอยู่ที่ร้านอาหารในฝัน เขากับสุทัศน์และแต้มช่วยกันปรับปรุงซ่อมแซมร้านอาหารเก่าๆให้กลายเป็นร้านอาหารใหม่ในสไตล์ล้านนา ตามที่เขากับสุทัศน์ร่วมคิดร่วมฝันสร้างด้วยกันจนสำเร็จ เจ้าน้อยทำหน้าที่เป็นผู้จัดการร้าน มีแต้มเป็นเชฟดูแลเรื่องอาหาร ส่วนสุทัศน์ขอเป็นเด็กเสริฟให้บริการลูกค้า ในวันเปิดร้าน...เจ้าน้อยทำเอาสุทัศน์ถึงกับบ่อน้ำตาแตก เมื่อเขาให้บางกับเที่ยงย้ายจากไร่มาอยู่ที่ร้านอาหารกับสุทัศน์ ทัดดาวกับเที่ยงดีใจที่ได้พบกันอีก ทั้งสองสัญญาว่าจะไม่พรากจากกันไปไหนอีกแล้ว เจ้าแสงคำมาเห็นแปลกใจว่าทำไมร้านอาหารในฝันที่เธอเคยฝันร่วมกับเขาถึงได้เปลี่ยนไป แต้มไม่รู้เรื่องอะไรบอกว่าเจ้ายอดขวัญกับสุทัศนเป็นคนช่วยกันคิดและช่วยกันฝันทำให้ร้านอาหารในฝันออกมาแบบนี้ เจ้ายอดขวัญพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ขอให้เจ้าแสงคำช่วยหานาฏศิลป์ทางเหนือมาช่วยสร้างบรรยากาศในร้าน เจ้าแสงคำรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นส่วนเกิน เพราะเจ้ายอดขวัญมัวแต่สนุกสนานและมีความสุขกับสุทัศน์ที่มีลูกค้ามาอุดหนุนเต็มร้าน
ตอนนี้ทั้งเจ้าแสงคำหญิงสาวคนที่วิธูรแอบรักมาสิบกว่าปีกับทัดดาวเด็กสาวที่เขาเกือบเผลอใจรัก ต่างถูกเจ้ายอดขวัญเพื่อนรักของเขาครอบครองหัวใจไปหมด ทัดดาวเป็นห่วงตาพ่วง จึงฝากอาหารกับแต้มไปให้วิธูรแอบสับเปลี่ยนกับอาหารที่คุณเดือนผสมยากล่อมประสาทให้ตาพ่วงกินทุกวัน เจ้ายอดขวัญเข้าใจผิดคิดว่าสุทัศน์ฝากไปให้วิธูร พอวิธูรรู้ว่าเจ้ายอดขวัญกำลังหึงเขากับสุทัศน์ จึงรวมหัวกับแต้มแกล้งทำให้เจ้ายอดขวัญหึงเล่นๆ แต่เจ้ายอดขวัญกลับหึงจริงๆและไม่พอใจจนมีปากเสียงกับสุทัศน์ วิธูรแซวเจ้ายอดขวัญว่าจิตใจไม่ปกติชอบผู้ชายด้วยกัน เจ้ายอดขวัญปฎิเสธและประกาศหมั้นกับเจ้าแสงคำทันที เพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าจิตใจของเขาเป็นผู้ชายแท้ๆและยังชอบผู้หญิงจริงๆอยู่ ตั้งแต่นั้นมา...ทัดดาวก็ซึมเศร้าลงจนเที่ยงสงสัยถามว่ากำลังมีใจกับเจ้ายอดขวัญอยู่หรือ ทัดดาวปฎิเสธเสียงแข็งไม่มีวันที่คนอย่างเธอจะไปรักคนที่เขาเกลียดเธอมากได้ ในที่สุดเจ้ายอดขวัญก็ต้องตัดใจไล่สุทัศน์ออกจากร้าน ทั้งๆที่อยากให้สุทัศน์อยู่ใกล้ๆแต่ก็ต้องให้อยู่ไกลๆเพื่อไม่ให้หัวใจตัวเองต้องสับสน
สุทัศน์ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นคนไร้หัวใจและไร้เหตุผลถึงเพียงนี้ ทัดดาวเสียใจร้องไห้หนีออกมาเช่าบ้าน คุณดนัย อยู่กับเที่ยง โดยเธอหารู้ไม่ว่าเต็มดวงเป็นคนแอบหาไว้ให้และให้วิธูรเป็นคนพามาเช่า แทนที่เจ้ายอดขวัญได้อยู่ใกล้ชิดกับเจ้าแสงคำแล้วจะมีความสุข แต่เขากลับมีความทุกข์เพราะหัวใจสับสนที่ผิดปกติ เจ้าแสงคำรู้ว่าความสับสนในใจของเขาไม่ได้ผิดปกติเลย แต่นั่น...มันเป็นเพราะเขากำลังหลงรักผู้หญิงจริงๆอยู่ ซึ่งเธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าสุทัศน์เป็นผู้หญิงจริงๆที่เจ้ายอดขวัญกำลังเป็นทุกข์เพราะหลงรัก เมื่อต้องปั่นจักรยาน...ไปรับไปส่งผ้าและต้องผ่านหน้าร้านอาหารในฝันทุกครั้ง ไม่รู้ทำไมทัดดาวถึงต้องหยุดและมองเข้าไปในนั้นทุกครั้งด้วย
ส่วนเจ้ายอดขวัญก็เหมือนกัน..ไม่รู้ทำไมพอส่งเจ้าแสงคำกลับคอนโดแล้ว ถึงต้องขับรถมาจอดที่หน้าบ้านเช่าของสุทัศน์ทุกวัน ทัดดาวมาร้องไห้คร่ำครวญระบายความในใจให้วิธูรฟัง เธอรู้ว่าเธอทำผิดที่โกหกเจ้ายอดขวัญว่าเป็นผู้ชาย เธอกลัวเหลือเกินที่จะบอกความจริงกับเขา แต่เธอก็หวังที่อยากจะอยู่ร้านอาหารในฝันกับเขา และหวังที่อยากจะให้เขาชอบเธอคนเดียวก็เลยไม่กล้าบอกวิธูรให้กำลังใจและปลอบใจทัดดาวว่า รักแท้ย่อมหาทางของมันเองได้ ทัดดาวรับงานเย็บผ้ามาทำมากขึ้นเพื่อให้ลืมเจ้ายอดขวัญจนได้รู้จักและสนิทกับ คุณแต้ว ภรรยาของคุณดนัย เธอถึงได้รู้ความจริงว่าคุณดนัยเคยเป็นทนายประจำตระกูลบุษยามาก่อน เต็มดวงพาตาพ่วงหนีออกมาจากบ้านบุษยาได้สำเร็จ ให้วิธูรพาตาพ่วงมาอยู่กับทัดดาว ทำให้ทัดดาวได้รู้ว่าหลังจากที่คุณเด่นเสียชีวิตไปแล้ว คุณเดือนก็ทำพินัยกรรมปลอมขึ้นมาใหม่และให้นายเฉิดเข้ามาตีสนิทกับคุณดนัย เมื่อคุณดนัยพลาดท่านายเฉิดก็ถือโอกาสเปลี่ยนพินัยกรรม พอได้พินัยกรรมตัวจริงมาคุณเดือนก็รีบเอาไปซ่อน แต่โชคดีที่ตาพ่วงแอบรู้ที่ซ่อนจึงได้ขโมยไปเก็บไว้ คุณเดือนโกรธให้นายเฉิดตามล่าและจับตาพ่วงมาถามหาพินัยกรรมตัวจริง ตาพ่วงไม่ยอมบอกเลยโดนคุณเดือนจับตัวขังล่ามโซ่และให้กินยากล่อมประสาทจนสติเลอะเลือน ตอนนี้พอมีสติกลับคืนมาตาพ่วงก็ยอมบอกที่ซ่อนพินัยกรรมตัวจริงให้ทัดดาวรู้ว่าอยู่หลังรูปคุณเด่นเหนือหัวนอนคุณหญิงบุษย์
ในที่สุด...เจ้ายอดขวัญก็ทนเสียงเรียกร้องในใจของตัวเองไม่ไหว เขามาสารภาพกับสุทัศน์ว่าเขาชอบสุทัศน์จริงๆ ไม่ว่าสุทัศน์จะเป็นผู้ชายหรือเป็นอะไรเขาก็ไม่สนทั้งนั้น เขาพยายามจะลบความรู้สึกแบบนี้แล้วแต่เขาก็ทำไมได้ เพราะฉะนั้น...เขาจะปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น ทัดดาวดีใจที่ได้กลับมาทำงานที่ร้านอาหารในฝันและได้อยู่ใกล้ชิดกับเจ้ายอดขวัญอีกครั้ง แล้ววันหนึ่ง...เธอตัดสินใจที่จะบอกความจริงกับเขา พอดีเจ้าพัฒนาชิงมาบอกความจริงเรื่องพ่อกับแม่ของเขาเสียก่อน เจ้าพัฒนาไม่ใช่พ่อแท้ๆของเขา แต่เป็นลุงแท้ๆที่เลี้ยงดูเขาเหมือนลูกแท้ๆแทน น้องสาวแม่ของเขาที่เสียชีวิตไปตั้งแต่เขายังเป็นเด็กๆ ส่วนพ่อที่แท้จริงของเขาได้กลับไปอยู่เมืองนอกและแต่งงานอยู่กินกับเศรษฐีนีชาวออสเตรียมีลูกด้วยกัน
หลังจากเจ้าพัฒนาให้รูปพ่อเขาดูแล้วกลับไป ต้อมก็เข้ามาบอกความจริงกับเขาอีกว่าสุทัศน์เป็นผู้หญิง พอทัดดาวจะบอกความจริงก็โดนเจ้ายอดขวัญโมโหใส่เขาเสียใจมากที่เป็นคนโง่อยู่แค่คนเดียวที่ไม่รู้อะไรเลย เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมถึงต้องถูกคนที่เขารักหักหลัง ทำไมเจ้าพัฒนาถึงไม่บอกเขาตั้งแต่แรกว่าไม่ใช่พ่อแท้ๆ แล้วทำไมสุทัศน์ถึงไม่บอกเขาตั้งแต่แรกอีกว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ ตอนที่เขามาสารภาพว่าชอบเธอ เขาไม่สนเลยว่าเพื่อนเขาครอบครัวเขาจะคิดยังไง รู้ไหม...สำหรับเขามันยากเหลือเกินที่จะทำแบบนี้ รู้ไหม...ว่าเขาต้องการใครซักคนที่ไว้ใจและเชื่อใจได้มาอยู่ใกล้ๆและเป็นกำลังใจ แต่ตอนนี้มันคงไมใช่เธออีกแล้ว...เพราะตอนนี้เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร เธอไม่ใช่เด็กสุทัศน์คนเดิมที่เขาเคยรู้จักอีกต่อไป ทัดดาวสารภาพว่าอยากจะบอกเขาตั้งนานแล้ว แต่เธอกลัวว่าถ้าบอกไปกลัวเขาไม่อยากเจอเธออีก เหตุผลที่เธอมาบอกเขาในวันนี้เพราะเธอรักเขา เธออยากให้เขารู้และมองเธอเป็นผู้หญิงเหมือนผู้หญิงคนอื่น เธอเสียใจที่ทำผิดกับเขา แต่ถ้าเขาอยากให้เธอออกไปจากชีวิตของเขา...เธอก็จะไป และถ้าเขาไม่อยากเจอหน้าเธออีก...เธอก็จะไม่อยู่ให้เขาเห็นหน้าอีกต่อไป
ทัดดาวหนี....ออกมาจากชีวิตเจ้ายอดขวัญ ตั้งแต่วันนั้นทั้งเขาและเธอก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จดหมายเต็มดวงเขียนมาถึงทัดดาวปลุกให้เธอลุกขึ้นมาทวงสิทธิ์อันชอบทำของตัวเองกลับคืน ทัดดาวแปลกใจที่จู่ๆเต็มดวงกลับมาทำดีด้วย ทั้งๆที่เป็นคนทำให้เธอต้องกระเด็นออกมาจากบ้านบุษยา เต็มดวงนัดทัดดาวให้มาพบคืนนี้ เมื่อทัดดาวมาพบหลังบ้านบุษยาตามนัดไม่พบเต็มดวง แต่กลับพบคุณเดือนต้อมนายเฉิดยายมาและตาเหมือน คุณเดือนให้นายเฉิดกับตาเหมือนจับทัดดาวไปขังรวมไว้กับคุณหญิง...หวังเอาให้ตายกันหมดทั้งตระกูล ทัดดาวผิดหวังคิดว่าเต็มดวงน่าจะเป็นมิตรที่ดีและไว้ใจได้แต่กลับมาทรยศหักหลังกับเธอได้อีก เต็มดวงเองก็ได้รับจดหมายนัดจากทัดดาวให้มาพบที่ร้านอาหารในฝันคืนนี้ด้วยเหมือนกัน แต่มาแล้วไม่พบทัดดาวพบเจ้ายอดขวัญเจ้าแสงคำและวิธูรที่ร้าน วิธูรบอกเต็มดวงว่าทัดดาวไม่ได้ทำงานที่นี่นานแล้ว เที่ยงวิ่งหน้าตื่นเข้ามาถามหาทัดดาว...ทำให้ทั้งหมดรู้ว่าทัดดาวหายไป เจ้ายอดขวัญบึ่งรถไปตามหาทัดดาวที่ไร่โดยทิ้งคู่หมั้นของตัวเองให้ระทมทุกข์อยู่กับวิธูร เขามั่นใจว่าทัดดาวจะต้องมาที่นี่และต้องอยู่บนเนินเขาแน่ๆ เพราะมันเป็นที่ๆเธอชอบมาวิ่งเล่นเวลามีความสุขและชอบมานั่งนิ่งๆคนเดียวเวลามีความทุกข์ แต่เขาก็ไม่พบและไม่เห็นแม้แต่เงาของทัดดาวอยู่ที่นี่
ถึงแม้จะถูกกักขัง...เยี่ยงนักโทษประหาร แต่ทัดดาวก็มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดและได้ดูแลคุณย่าของเธอ คุณหญิงเสียใจขอโทษทัดดาวที่เมื่อก่อนไม่เคยดูดำดูดีจิตรีและทัดดาวเลย เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันเป็นความผิดของเธอเอง ถ้าตอนนั้นเธอรักคุณเด่นและเข้าใจเขามากพอ เธอคงไม่ทำให้เขาเจ็บปวดทรมานและตายไปต่อหน้าต่อตาแบบนี้ เธอไม่มีวันให้อภัยตัวเองได้เลยที่พรากผัวพรากเมียและยังมาพรากพ่อจากลูกได้ลงคออีก ต่อไปนี้เธอสัญญาว่าจะไม่ทำผิดกับทัดดาวเหมือนที่เคยทำผิดกับคุณเด่นอีกแล้ว เธออยากให้ทัดดาวทวงสิทธิ์ในพินัยกรรมของตัวเองกลับคืนมา แต่ทัดดาวกลับไม่ได้หวังอะไรอีกแล้วในตอนนี้ นอกจากหวังให้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณของคุณหญิงกับจิตรี เธอสัญญาว่าถ้าพาคุณหญิงหนีออกไปจากที่นี่ได้ เธอจะสร้างบ้านหลังเล็กๆที่เต็มไปด้วยความสุขอยู่กับคุณหญิงและจิตรี พอเช้าตื่นขึ้นมาหลังจากที่เธอรดน้ำพรวนดินต้นไม้แล้ว เธอจะพาคุณหญิงไปเดินเล่นบนเนินเขาข้างๆบ้านทุกวัน ขอแค่นี้...เป็นอย่างนี้ทุกเช้าทุกวันเธอก็มีความสุขแล้ว
เจ้ายอดขวัญ...ไม่นึกว่าสิ่งที่ทำลงไปมันจะกลายเป็นหนามแหลมทิ่มแทงหัวใจตัวเองให้กลายเป็นแผลลึก เขาซมซานกลับมารักษาแผลใจที่คุ้มพัฒนา พยายามลืมทัดดาวให้ได้และหันมาสานต่อความรักของเขากับเจ้าแสงคำให้กลับมาเหมือนเดิม แม้ว่าจะพยายามสานเพียงไร....แต่มันก็คงจะสานให้ติดแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว เพราะใจของเขาอยู่กับทัดดาวไม่ได้อยู่กับเจ้าแสงคำเลย ในที่สุดทั้งสองก็ต้องจบเรื่องราวความรักที่มีต่อกันและกันลง เมื่อต่างฝ่ายต่างรู้ว่ายิ่งสานเส้นใยหัวใจมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งผูกพันจนเส้นใยนั้นบีบรัดหัวใจให้เจ็บปวด หลังจากคุณเดือนพบความจริงว่าสุทัศน์คือทัดดาวบุษยา เธอร่วมมือกับนายเฉิดเผาเรือนที่คุณหญิงกับทัดดาวถูกขังให้มอดไหม้หวังเผาให้ตายกันทั้งย่าทั้งหลานเลย แต่โชคดีที่วิธูรกับเต็มดวงเข้ามาขัดจังหวะและช่วยทัดดาวกับคุณหญิงไว้ทัน ทำให้นายเฉิดพลาดท่าถูกไฟคลอกตาย คุณเดือนคลุ้มคลั่งเสียสติเป็นบ้าเมื่อเห็นนายเฉิดตายไปต่อหน้าต่อตาตัวเอง
เมื่อคุณดนัยเปิดพินัยกรรมตัวจริงออกอ่าน ทัดดาวได้ครอบครองมรดกทุกอย่างแต่เพียงผู้เดียวตามความประสงค์ของคุณเด่น ต้อมรับไม่ได้เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ได้เกี่ยวดองอะไรเลยกับตระกูลบุษยา เธอประชดชีวิตและหันไปติดยาจนโดนตำรวจจับเข้าคุก ทัดดาวกับแต้มต้องไปประกันตัวต้อมออกมา ทัดดาวปลอบกอดต้อมและเรียกต้อมว่าน้องสาว ต้อมถึงกับน้ำตาร่วงก้มลงกราบแทบเท้าขอโทษแทนพ่อกับแม่ของตัวเอง ส่วนแต้มทัดดาวส่งเสริมให้เรียนปริญญาโทด้านการโรงแรมและการท่องเที่ยวที่สถานบัน VATEL ที่ฝรั่งเศสต่อ วิธูรแยกตัวออกไปเปิดบริษัทส่งออกสินค้าหัตถกรรมฯอยู่ที่เชียงใหม่กับเจ้าแสงคำคนรักของเขา เต็มดวงหันไปปฎิธรรมสงบนิ่ง จิตรีพาคุณหญิงบุษย์ไปอยู่กับเธอที่คุ้มพัฒนาเพื่อขอทำหน้าที่ลูกสะใภ้ที่ดีให้กับแม่สามีบ้าง
ทัดดาวกลับมาที่ไร่ในฝันอีกครั้ง....เธอมายืนคนเดียวนิ่งๆอยู่บนเนินเขาเหมือนกำลังรอใครบางคนอยู่ แล้วใครบางคนที่เธอรอคอยก็มาเจ้าแสงคำกับวิธูรเป็นกาวใจทำให้เจ้ายอดขวัญกับทัดดาวได้ปรับความเข้าใจและคืนดีกัน เจ้ายอดขวัญขอทัดดาวแต่งงานแต่ถูกปฎิเสธ เพราะอยากให้เขากับเธอทำไร่ทัดดาวยอดขวัญด้วยกันสำเร็จก่อน
ชีวิตนี้ช่างเหมือนฝัน ต่างคนต่างเกลียดกัน...แต่แล้วกลับมาพบและรักกันได้อย่างพิศดารยิ่งนัก
ดูละครย้อนหลัง ทัดดาว ตอนจบ
| 
หน้าแรก
